علل بروز اختلال خواب

- استرس و نگرانی: وقتی بخاطر حوادث و مشکلات شخصی دچار دلشوره، استرس و اضطراب میشویم.

- اعتیاد: وابستگی به هر نوع مواد مخدر میتواند موجب بیخوابی شود.

- پرخوری: افراط درخوردن و نوشیدن بیش از حد غذاهای چرب، الکل و کافیین قبل از خواب.

- عوامل محیطی: سر و صدا، نور، دمای کم و زیاد هوا میتوانند به بیخوابی کمک کند.

- عوامل مرتبط با سبک زندگی: تغییر در برنامه خواب، شیفت کاری، جلسات شب نشینی و بیداری شب بخاطر مسافرت و ...

- عادات قبل از خواب: انجام ورزشهای سنگین، تماشای تلویزیون، استفاده از موبایل و رایانه.

- بیماری جسمی و روانی و مشکلات دارویی ودرمانی: بیماریهای روانی از قبیل افسردگی، اضطراب، اسکیزوفرنی و همچنین مقادیر پایین قند خون، مشکلات تیروِئیدی و تنفسی و همچنین تاثیر برخی داروها میتواند باعث بروز بیخوابی شوند.


 دکتر محمدرضا خدابخش

مهارتهای مفید در ارتقاء روابط زناشویی

1- از به کار بردن کلمات قضاوت آمیز و اصطلاحات دوپهلو خودداری کنید. این کلمات احساس ارزشمندی فرد را موردحمله قرار داده و به آن لطمه می‌زنند؛

2- از برچسب زدن‌های کلی به پرهیزید. کلماتی مانند «کودن، دیوانه، خودخواه، تنبل، بی‌مصرف، بدکار، یک شیطان یا خنگ».

3- از پیام‌های «تو» سرزنشگر و اتهام‌آمیز، پرهیز کنید. «تو هیچ‌وقت به‌موقع به خانه نمی‌آیی ...

4- از پرداختن به گذشته‌های خیلی دور پرهیز کنید. ارتباط سالم بر موضوع کنونی متمرکز است، ولی ارتباط ناسالم بیشتر به مسائل گذشته می‌پردازد.

5- از مقایسه‌های منفی خودداری کنید.

6- از تهدید کردن بپرهیزید.

7- به‌جای حمله کردن با احساساتتان، آن‌ها را توصیف کنید.

8- زبان بدن باز و پذیرنده داشته باشید.

9- از پیام‌های کامل استفاده کنید.

 دکتر محمدرضا خدابخش

به سوال کودکان درباره مرگ چگونه پاسخ بدهم؟

والدین نباید در برابر مرگ به کودک پاسخ‌های نامفهوم بدهند، پاسخ‌هایی مانند «خوابیده» یا «راه دور رفته» اصلا مناسب نیست و بار هیجانی دارد.

بعضی کودکان از حرف های والدین حس می کنند آرامش در مرگ هست بنابراین،آنها با مرور زمان از خوابیدن نیز واهمه پیدا می‌کنند. مثلا اگر به فرزندمان بگوییم « او الان خوشحال و در بهشت است» این تصور را به او می‌بخشد که اگر خوب باشیم، می‌میریم.


انکار مرگ و واکنش تند به سوالات فرزندان نیز اصلا روش درستی نیست؛ چراکه بچه‌ها در سنین پایین ادراک ندارند و نیازی به توضیح نیست، ولی وقتی صاحب تفکر شده‌اند و پرس و جوی جدی می‌کنند، باید پاسخ اصولی و صحیح دریافت کنند

باید چهار مرحله قطع علایم حیاتی، اتفاق، برگشت‌ناپذیری و همگانی‌بودن را برای فرزندمان تبیین کنیم. البته این پاسخ نیز نیاز به اولویت‌بندی دارد و نباید به صورت یک‌جا ارائه شود. مثلا در پاسخ به سوال «او چرا مرده؟» بهترین پاسخ این است که «او نمی‌خورد، نمی‌خوابد، درد نمی‌کشد و بدنش دیگر کار نمی‌کند» و یا زمانی که می‌پرسد «کی می‌میریم؟» می‌توانیم بگوییم «کسی نمی‌داند ما چقدر زنده‌ایم، وقتی پیر و نوه‌دار شدی آنوقت به این موضوع فکر می‌کنی».

برخی کودکان از والدینشان می‌پرسند که «تو کی می‌میری؟»، این ممکن است والدین را ناراحت کند. در حالی که کودک در حال تجربه است و درک درستی از این سوال ندارد. به همین‌خاطر باید بشنود که «مامان و بابا قوی و سالم هستند و زمان زیادی پیش تو می‌مانند»؛ چراکه سوال کودک به خاطر ترس از تنهایی است و نباید با خشم مواجه شود.

کودکان ماجراجو، نترس و بیش‌فعالی که رفتارهای حمله‌وار و ماجراجویانه دارند، همچنین کودکان وابسته و قشری که اضطراب جدایی دارند باید بیشتر مورد توجه والدین باشند؛ چراکه وقتی با مرگ روبه‌رو می‌شوند ترس تنها شدنشان چندبرابر می‌شود و ممکن است به خاطر احساس ناامنی دچار تزلزل شوند.


 دکتر محمدرضا خدابخش

9 نشانه ای که شما شخصیت متعادلی دارید

۱) زمانهایی را برای بودن با دوستان و زمانهایی را برای تنهایی اختصاص می دهید.

۲) ملاقات و آشنایی با افراد جدید برای شما خوشایند است.

۳) از خود و زندگی خود به راحتی صحبت می کنید اما تمام جزئیات را در اختیار همه قرار نمی دهید.

۴) شما فردی اجتماعی هستید و افراد به جکهای شما می خندند اما نیاز ندارید که کانون توجه باشید و دیگران را تحقیر و تمسخر نمی کنید.

۵) ابتدا فکر میکنید سپس صحبت می کنید.

۶) بیش از اندازه حساس و زودرنج نیستید.

۷) اگر کاری برای شما کسل کننده بود آن را انکار نمی کنید.

۸) اجازه نمی دهید کسی روح شما را برای رسیدن به اهدافتان افسرده و ناامید کند.

۹) با احساساتتان در ارتباط هستید و آنها را سرکوب نمی کنید. وقتی کسی از شما بپرسد که هم اکنون چه احساسی دارید به وضوح می توانید احساس خود را یافته و آن را نشان دهید.


دکتر محمدرضا خدابخش

مازیتوفسکی

زمانی پخته می‌شوید که می‌فهمید نیازی نیست به هر چیزی واکنش نشان دهید یا به هر حرفی جواب دهید.

⁣وقتی در جمع پذیرفته نمی‌شویم چه باید کنیم؟

قبل از هر چیز با خود مهربان باشید. نباید به‌خاطر اینکه در جمعی احساس خوبی ندارید و با دیگران صمیمی نمی‌شوید، خود را ملامت کنید. وقتی شما نیز خود را دوست ندارید و پس می‌زنید، دیگر چه انتظاری از بقیه دارید؟

به یاد داشته باشید ⁣گاهی دلایلی همچون خجالت یا کمبود مهارت‌های اجتماعی مانع از برقراری ارتباطات فعال و پرنشاط اجتماعی می‌شود که در این صورت باید به دنبال ارتقای مهارت‌های خود باشید.
اما وقتی متفاوت‌بودن بدون هیچ دلیلی مبنی بر ضعف، باعث جدایی شما از بعضی جمع‌ها می‌شود نگران نباشید و به مسیر خود ادامه بدهید.
تغییر پس از تطبیق‌نیافتن با جمع یکی از اشتباهات ماست. اگر بعضی اوقات احساس بی‌تعلقی به محیط یا جمعی را داریم، یعنی متفاوت هستیم. ⁣
اگر بین شما و جمعی که در آن قرار گرفته‌اید کوچک‌ترین شباهتی وجود ندارد، لزومی ندارد خود را آزار بدهید و سعی کنید همرنگ جماعت شوید. شما آزاد هستید و می‌توانید معاشران خود را عوض کنید.

گاهی وقت‌ها فقط خودت می‌تونی حالت رو بهتر کنی. خودت رو بیشتر دوست داشته باش!

روابط عاطفی

«هر یک از ما با نقاط حساس خود وارد انواع ارتباط ها میشویم، آزردگی های انباشته شده، پشیمانی، عدم امنیت، ترس، خشم.
این ها نقاط حساس ما هستند؛ نقاطی که اگر لمسشان کنیم به درد می آیند.

باج گیری عاطفی زمانی به وجود می آید که ما به افراد اجازه دهیم بدانند که این نقاط را در ما شناخته اند، یعنی زمانی که آن نقاط حساس را می فشارند و ما از جا می پریم...

واقعیت تلخ این است که "سازش ما" پاداشی است که باج گیر دریافت می کند، و هر زمان که ما این پاداش را در قبال عمل خاصی به کسی می بخشیم - مهم نیست خودمان بدانیم یا نه - به روشنی به آن ها می فهمانیم که می توانند باز هم چنین عملی را تکرار کنند...»

منبع: کتاب باج گیری عاطفی ،سوزان فوروارد، ترجمه منیژه شیخ جوادی، نشر پیکان

خشونت علیه زنـــان!!!

خشونت علیه زنان همیشه یک چشم کبود
و دندان شکسته و دماغ خونی نیست.

خشونت اضطرابی است که در جان زن است
که فکر میکند باید لاغرتر باشد چاق تر باشد ،
زیباتر باشد ،خوشحال تر باشد،سنگین تر باشد ،
خانه دار تر باشد،عاقل تر باشد...

خشونت آن چیزی است که زن نیست
و فکر میکند باید باشد!
خشونت آن نقابی است که زن به صورتش میزند
تا خودش نباشد تا برای مرد کافی باشد.....

درمان قطعی اختلالات جنسی دیابتی ها ممکن است؟؟!

امروزه به دلیل تغییر شرایط زندگی، افراد بیش از گذشته درگیر بیماری‌های مختلف هستند بیماری‌هایی که در گذشته شیوع بالایی نداشته است. یکی از این بیماری‌ها دیابت است که می‌توان آن را یک بیماری مزمن دانست. این بیماری روی روابط جنسی افراد نیز تاثیر خواهد گذاشت تا جایی که بسیاری از شریک‌های جنسی افراد دیابتی از رابطه‌شان ناراضی هستند.

 

دکتر محمدی کنگرانی، روانپزشک درباره این که افراد دیابتی چطور می‌توانند مشکلات جنسی خود را به حداقل برسانند، می‌گوید: رابطه جنسی معمولا به دو بخش تقسیم می‌شود یکی میل جنسی و دیگری عملکرد جنسی است. میل جنسی به عملکرد مغز و رابطه عاطفی زوج‌ها بر می‌گردد و عملکرد جنسی علاوه بر رابطه احساسی و عملکرد مغز تحت تاثیر عضو‌های بدن و اندام‌های جنسی نیز هست. کسی که از دیابت رنج می‌برد نمی‌تواند عملکرد جنسی خوب و مناسبی داشته باشد.

 

وی می‌افزاید: البته داروهایی که افراد برای دیابت استفاده می‌کنند نیز عوارضی در پی دارد، بخصوص این که مجبورند این داروها را به مدت طولانی مصرف کنند.

 

آقایان بیشتر آسیب می‌بینند

معمولا اختلال روابط زناشویی هر دو جنس را درگیر می‌کند، اما شکایت آقایان در این زمینه بیشتر است و آنها نمی‌توانند به شکل مطلوبی شریک جنسی خود را ارضا کنند.

 

دکتر محمدی با بیان این مطلب تاکید می‌کند: این مساله معمولا باعث اختلال در عملکرد جنسی آقایان می‌شود و نعوظ‌شان دچار مشکل می‌شود یا دیر به ارگاسم می‌رسند. همچنین مردان دیابتی 10 تا 15 سال زودتر از سایر مردان به ناتوانی جنسی دچار می‌شوند.

 

مردان مبتلا به دیابت، علاوه بر احتمال ابتلا به ناتوانی جنسی، ممکن است به اختلال‌های جنسی دیگری از قبیل بیماری پیرونی، زودانزالی، دیرانزالی، برگشت انزال به عقب و بی‌میلی جنسی نیز مبتلا شوند. بخشی از این عوارض به پیشرفت بیماری دیابت و بخشی دیگر نیز به عوارض داروهایی مربوط است که بیمار برای کنترل عوارض دیابت مصرف می‌کند.

 

این روانپزشک می‌افزاید: مردان مبتلا به دیابت به علل مختلفی به ناتوانی جنسی دچار می‌شوند. درگیری اعصاب محیطی، تنگی عروق و بویژه اختلال عملکردی پوشش داخلی رگ‌ها موسوم به اندوتلیوم که نقش عمده‌ای در نعوظ اندام تناسلی مرد ایفا می‌کند، پرفشاری خون و نارسایی مزمن کلیه‌ها ناشی از دیابت همگی به بروز و تشدید اختلالات جنسی در مردان می‌انجامد.

 

دیابت بر سلامت جنسی زنان چه تأثیری می‌گذارد؟

به گفته دکتر محمدی، دیابت سبب بروز عوارضی بر اعصاب می‌شود. دیابت با تخریب اعصاب اندام تناسلی سبب می‌شود فرد بسختی به ارگاسم (اوج لذت جنسی) برسد. همچنین سبب خشکی واژن و مقاربت دردناک می‌شود. آسیب در حین مقاربت و ترس از افت قندخون نیز سبب کاهش اعتماد به نفس زنان مبتلا به دیابت می‌شود. چنانچه از پمپ انسولین استفاده می‌کنند نگرانی از محل قرار گرفتن پمپ در هنگام مقاربت یکی دیگر از عوامل بازدارنده محسوب می‌شود.

 

وی توضیح می‌دهد اولین استراتژی برای بهبود ارتباط جنسی، کنترل قندخون است؛ اما حتی زنانی که قند خونشان را بخوبی کنترل می‌کنند باز هم با چالش‌هایی در رابطه با مسائل جنسی روبه‌رو هستند.

 

خشکی واژن دیابتی‌ها، مشکلی قابل رفع

بیشترین مشکلی که زنان دیابتی در ارتباط جنسی با همسر خود از آن رنج می‌برند، خشکی واژن است. در واقع مشکلات احساسی نظیر افسردگی و تخریب اعصابی که مسئول نرمی و روانی واژن هستند، سبب بروز این مشکل می‌شود.

 

به گفته دکتر محمدی، خشکی واژن یک سیکل دردناک است. چنانچه خانمی هنگام مقاربت به علت خشکی واژن درد داشته باشد، در مقاربت بعدی نیز انتظار درد را دارد و به دلیل ترس از درد خود را منقبض می‌کند که خود سبب ایجاد خشکی و درد بیشتر می‌شود.

 

وی می‌افزاید: خشکی واژن در زنان دیابتی علاوه بر تخریب اعصاب می‌تواند به دلیل عفونت قارچی نیز باشد که این موضوع به دلیل کنترل ضعیف قند خون بخصوص در زنان مبتلا به دیابت نوع 1 بروز می‌کند.

 

در زنان مسن‌تر یائسگی و نوسانات هورمونی نیز نقش مهمی در ایجاد این حالت دارد. چنانچه نشانه‌های عفونت قارچی نظیر، خارش واژن، سوزش یا درد هنگام مقاربت یا هنگام ادرار وجود داشت باید از داروهای ضدقارچ برای کاهش این علائم کمک بگیرید.

 

درمان قطعی اختلالات جنسی دیابتی‌ها ممکن است؟

بهتر است افرادی که دیابت دارند با کنترل قندشان این مشکل را برطرف کنند و در این شرایط، قطعا بهترین راهکار، پیشگیری است.

 

البته طیف گسترده و متنوعی از درمان‌های دارویی خوراکی، تزریقی و حتی وسایل کمکی وجود دارد که بیماران با مراجعه بموقع به درمانگران اختلالات جنسی می‌توانند با تجویز آنها از این درمان‌ها و نیز مشاوره‌ها و تمریناتی که برای بهبود سلامت جنسی وجود دارد بهره‌مند شوند.

 

افسردگی، موثر در کاهش میل جنسی

معمولا کنترل ضعیف قند خون، سبب کاهش میل جنسی می‌شود. همچنین افسردگی که میان زنان از مردان بیشتر است علت دیگر کاهش میل جنسی است. برخی اوقات داروهای ضد افسردگی نیز می‌توانند سبب سرکوب میل جنسی شوند.

 

اگر احساس افسردگی یا اضطراب شما بیش از دو هفته به طول انجامید با پزشک خود مشورت کنید. مشاوره، دارو یا کاهش استرس می‌تواند به فرد کمک کند. چنانچه فرد از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کند و تصور می‌کند این داروها سبب کاهش تمایل او به ارتباط جنسی شده، باید با پزشک خود در مورد تغییر دارو و استفاده از داروی دیگری که عوارض جانبی کمتری روی تمایلات جنسی داشته باشد، مشورت کند.