اختلال سایکوتیک چیست؟

اختلالات سایکوتیک شامل آگاهی و تفکر تحریف شده می باشد. از علائم شایع این اختلال می توان به توهم، مانند دیدن تصاویر و شنیدن صداهایی که واقعی نیستند و باورهای غلط که فرد مبتلا آن ها را می پذیرد اما شواهد مخالف آن را ثابت نمی کنند، اشاره کرد. اسکیزوفرنی یکی از اختلالات سایکوتیک است.

علائم اختلالات سایکوتیک:

علائم اصلی این اختلالات توهم، هذیان و داشتن تفکرات بی نظم است. سایر علائم عبارتند از:

• توهم

• هذیان

• گفتن سخنان آشفته یا نامنسجم

• تفکرات اشتباه

• رفتارهای عجیب و غریب و احتمالا خطرناک

• حرکات آهسته و یا غیر عادی

• از دست دادن علاقه برای رعایت بهداشت شخصی

• از دست دادن علاقه به فعالیت

• مشکلات ارتباطی

• ناتوانی در بیان احساسات

• نوسانات خلقی و یا سایر علائم خلقی مانند افسردگی یا شیدایی

آیا از لحاظ روانی برای لاغر شدن آماده اید؟

درصد موفقیت برای لاغر شدن بستگی به میزان آمادگی برای مواجه شدن با این مبارزه دارد.کم کردن وزن نوعی مبارزه است و نیاز به الزام و تعهد دارد؛ چنانکه برخی از مردم که ناگزیر از این کار هستند به این مطلب کاملاً واقفند. درصورتی که عوامل دیگری چون استرس، کمبود زمان یا ناتوانی های جسمی که سبب محدودیت در فعالیت می شوند، وجود داشته باشند مبارزه شما بیش از پیش مشکل خواهد شد.

کم کردن وزن مستلزم صرف انرژی جسمی و ذهنی است. اگر می خواهید در این کار موفق شوید، به طور ناگهانی وارد این معرکه نشوید. شما نیازمندید که الزام و تعهدی در این زمینه برای خود به وجود آورید. بخشی از این آمادگی نیازمند این است که بدانیم چه زمانی برای شروع این کار مناسب است.

دکتر دونالد هنسراد - متخصص پیشگیری و تغذیه در کلینیک مایو - می گوید: «کم کردن وزن نوعی مبارزه است و نیاز به الزام و تعهد دارد؛ چنانکه برخی از مردم که ناگزیر از این کار هستند به این مطلب کاملاً واقفند. درصورتی که عوامل دیگری چون استرس، کمبود زمان یا ناتوانی های جسمی که سبب محدودیت در فعالیت می شوند، وجود داشته باشند مبارزه شما بیش از پیش مشکل خواهد شد.»

درصد موفقیت شما بستگی به میزان آمادگی تان برای مواجه شدن با این مبارزه دارد.

پاسخ به این پرسش ها می تواند به شما در قضاوت اینکه آیا برای لاغرشدن آماده اید یا خیر کمک کند:

۱- آیا در شما این انگیزه وجود دارد که وضعیت و عادات درازمدت زندگی خود را که لازمه آن نیز خوردن غذاهای سالم و ورزش بیشتر است، تغییر دهید؟

 

شناخت اینکه شما نیاز به چنین تغییراتی دارید، نخستین گام مثبت است. از این گذشته قابلیت رویارویی شما با این مبارزه نیز نیاز به بررسی دقیق دارد.

 

۲- درحال حاضر و در طول چند ماه، چه تحولاتی قرار است در زندگی شما به وقوع بپیوندند؟

 

اگر به وسیله مشکلات بزرگی که ممکن است در روابط خصوصی شغلی یا مالی شما پیش آید، پریشان شوید در این مبارزه شکست خواهید خورد. اگر نیاز است، پیش از شروع ورزش به زندگی خود آرامش لازم را بدهید، عادات زندگی خود را درصورتی تغییر دهید که نیاز به داشتن یک وزن مناسب جزو سایر اولویت های اصلی زندگی تان باشد.

 

۳- آیا واقعاً معتقدید که لاغرشدن باید به آرامی و با حفظ سلامتی در حد بالا انجام گیرد؟

 

اگر لاغرشدن به طور نسبی آهسته صورت گیرد روشی ایمن، سالم و موثر در درازمدت است. هدف شما باید این باشد که هر هفته به میزان تقریباً نیم تا یک کیلوگرم از وزن خود بکاهید.

امکان دارد که این آهسته کاری برای جامعه پرسرعت امروزی مشکل و دردناک باشد، اما اگر هدفتان بالابردن سلامتی در درازمدت است، سرعت، چندان اهمیتی ندارد.

 

۴- آیا معتقدید که توانایی تغییر عادات غذاخوردن خود را دارید؟

 

هرکسی روش های ویژه ای را برای مبارزه ای که حتی ممکن است در کوتاه مدت به شکست انجامد، در برخی از برنامه های تنظیم وزن خود دارد. اما این تنها شامل نوع غذاهایی که می خورید نمی شود، بلکه ممکن است شامل زمان، مکان و نحوه خوردن غذاها نیز شود. یک برنامه خوب برای کم کردن وزن به شما کمک می کند تا تمایلات شما را به غذاهایی که ممکن است سبب پرخوری شما شود، شناخته و در حذف آنان بکوشید.

۵- آیا خانواده و دوستان شما یا هر دو به تلاش شما برای لاغر شدن کمک می کنند؟

اگر کسی که در حاشیه موضوع قرار دارد به شما کمک کند، کاملاً به نفعتان است. در غیر این صورت پیوستن خود را به گروهی که شما را حمایت می کنند بررسی کنید. (البته در ایران از گروه های هم هدف برای روحیه دادن جهت انجام کارهای سخت خبری نیست. اما می توانید به فکر تشکیل گروهی از این دست باشید.)

 

۶- آیا تمایل دارید که راه هایی برای فعالیت بدنی بیشتر خود پیدا کنید؟

 

فعالیت بیشتر و تداوم آن برای لاغرشدن لازم است؛ با این کار شما احساس و انرژی بهتری در خود خواهد یافت.

 

۷- آیا نسبت به هدف خود درباره لاغرشدن واقع بین هستید؟

 

به خاطر داشته باشید که اگر اضافه وزن دارید یا چاقید، کم کردن وزن حتی به میزان ۵ تا ۱۰ درصد نتیجه اش برای شما سلامتی است. از کم، مثلاً در ابتدا با دو تا چهار کیلوگرم (به طور تقریبی) در ماه شروع کنید. فقط با این هدف که بتوانید لباس های تنگ بپوشید، نباید از حالا شروع کنید. ابتدا از پزشک خود بپرسید که چه میزان کم کردن وزن به سلامتی شما لطمه نخواهد زد.

 

۸- آیا تمایل دارید که میزان خوردن، مدت فعالیت های بدنی و زمان انجام فعالیت بیشتر خود را ثبت کنید؟

 

ثبت و نگهداری این سوابق باعث بالابردن شانس موفقیت شما می شود. اگرچه در وهله اول این موضوع وقت گیر است و کوشش های شما نیز در این مدت کاهش خواهد یافت، ولی در نهایت به عادات سالم خو می کنید.

این سبب شگفتی و خشنودی شما می شود که بدین وسیله پیگیری و پیشرفت در کار خود داشته باشید.

۹- آیا تمایل دارید که موفقیت ها و شکستهای گذشته خود را در لاغرکردن جست و جو کرده و با نگاه به سایر مسایل زندگی خود، انگیزه مبارزه و از راه سر برداشتن موانع را تا موفقیت بررسی کنید؟

 

ترک عادت سخت و مستلزم زمان و کوشش است با مشکلات سد راه خود مبارزه کنید و آنها را از پیش پای خود بردارید.

 

۱۰- آیا معتقدید که تغییر عادات خوردن و ورزشتان یک تجربه لذت بخش و مثبت است؟

 

کم کردن وزن و تداوم آن نیازمند صبر و کار سخت است، شما آثار آن را در کوتاه مدت و درازمدت تجربه خواهید کرد. عادت به خوردن غذاهای مغذی بیشتر و افزایش فعالیت، به زودی در شما احساس خوبی به وجود خواهد آورد که مهم تر از همه، منافع آن برای سلامتی شما در آینده است.

اختلال سیکلوتایمی( حواس پرتی) چیست؟

پرش افکار و حواس پرتی از علائم ابتلا به اختلال خلق ادواری است. مصرف مشروبات الکلی، کاهش خواب، افزایش انرژی، پرحرفی بیش از حد و خودبزرگ بینی از دیگر علائم ابتلا به اختلال خلق ادواری یا سیکلوتایمی است. اختلال خلق ادواری حالت خفیف تر اختلال دوقطبی است و بیماران مبتلا به این اختلال در میان دو قطب یعنی سرخوشی بیش از حد (مانیا) و افسردگی قرار دارند.

 

ملاک های تشخیص افسردگی در این بیماران، تغییر خلق به صورت غمگینی، احساس بی کفایتی و بی لیاقتی، کاهش انرژی، اختلال خواب و کاهش قدرت تصممی گیری از ملاک های تشخیص افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال خلق ادواری است.

 

کاهش اشتها، کاهش وزن، احساس گناه، اختلال در یادگیری، اختلال در تمرکز حواس و داشتن افکار منفی و تمایلات خودکشی از دیگر ملاک های تشخیص افسردگی در این بیماران است.

راه های درمان اختلال خلق ادواری:

 

بهبودی این اختلال بستگی به آموختن احساس کنترل و غلبه بر محیط توسط بیمار دارد که می توان در این مسیر از ترکیب روان درمانی و دارودرمانی نیز به عنوان موثرترین راه درمان استفاده کرد.

 

تجویز دارو برای درمان بیماری باید توسط پزشک و یا روان پزشک معالج صورت گیرد که البته استفاده از گروه درمانی نیز توسط روان شناس بالینی در درمان این بیماری نقش موثری دارد.

راه های پیشگیری از ابتلا به خلق ادواری:

 

استفاده به موقع از مشاوره، آموزش مهارت های زندگی و توانایی حل مسئله و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی در پیشگیری از ابتلا به این بیماری موثر است. ایجاد روحیه امیدواری در شهروندان، افزایش اشتغال، داشتن یک شبکه حمایتی قوی از اطرافیان و دوستان، امید به آینده و تلاش برای رسیدن به اهداف کوتاه مدت و بلندمدت نیز در پیشگیری از ابتلای افراد به اختلال خلق ادواری نقش موثری دارد. اختلال عموما بین 20-35 سالگی شروع می شود، گرچه نوع زودآغاز آن قبل از 21 سالگی رخ می دهد. این بیماری در میان بستگان درجه اول مبتلایان به اختلال افسردگی شایع تر است.

 

حداقل دو مورد از علائم زیر در آن دیده می شوند: کاهش اشتها، پرخوری، مشکلات خواب، خستگی، عزت نفس پایین، تمرکز ضعیف یا اشکال در تصمیم گیری و احساس ناامیدی در این بیماران مشاهده می شود.

ویژگی های اختلال خلق ادواری:

 

1- خلق افسرده در اکثر اوقات روز و در اکثر روزها به مدت حداقل دو سال. که نشان آن گزارش خود فرد از حالت درونی اش باشد و یا مشاهده دیگران.

 

نکته: در کودکان و نوجوانان، خلق می تواندتحریک پذیر باشد و مدت اش حداقل یک سال باید باشد.

2- وجود حداقل دو مورد زیر همزمان با افسردگی:

 

•    کم اشتهایی یا پرخوری

•    بیخوابی یا پرخوابی

•    کمبود انرژی یا خستگی

•    کاهش اعتماد به نفس

•    ضعف در تمرکز یا دشواری در گرفتن تصمیم

•    احساس ناامیدی

3- طی اولین دوره دوساله اختلال (یک ساله در مورد کودکان و نوجوان) هرگز حمله افسردگی عمده ای رخ نداده باشد.

نکته: ممکن است پیش از پیدایش اختلال دیس تایمی، حمله افسردگی عمده ای وجود داشته باشد. منتها باید در فروکش کامل باشد (یعنی به مدت دو ماه هیچ نشانه یا  علامت چشمگیری وجود نداشته باشد) وانگهی پس از دو سال اول اختلال دیس تایمی (یک سال در کودکان و نوجوانان) ممکن است حملاتی از اختلال افسردگی عمده روی آن سوار شود. که در این صورت اگر معیارهای حمله افسردگی عمده وجودداشته باشد، هر دو تشخیص را می توان مطرح کرد.

میگرن و خودت درمان کن!

میگرن یکی از علل بسیار شایع و شاید شایعترین علت سردرد مکرر است. میگرن از کلمه همی کرانیا”Hemicrania”  گرفته شده که به معنی یک طرف سر است، اگر چه بعضی سردردها می‌توانند همه جای سر را هم در گیر کنند.

درد میگرن اغلب اوقات به صورت درد ضربان دار یک طرفه است که گاهی با حالت تهوع و استفراغ همراه است. اکثر افراد مبتلا به میگرن در زمان حمله سردرد دچار ترس از نور و صدا می‌شوند و تمایل دارند که در یک اتاق ساکت و تاریک استراحت کنند.

شیوع میگرن :

۱۰ درصد کل جمعیت جهان به میگرن مبتلا می‌باشند. سردردهای میگرنی معمولاًدر سن بلوغ شروع می‌شود و در سن بالای ۵۰سال از بین می رود. بیماری میگرن در زنان شایع‌تر است. در اکثر مبتلایان به میگرن سابقه خانوادگی وجود دارد.

مراحل میگرن  :

حمله‌ های میگرن به طور معمول صبح ها و اغلب آخر هفته شروع می‌شود و هر حمله ۴ ساعت تا ۷۲ ساعت به طول می انجامد. حمله ها در هر ماه بین یک تا سه بار تکرار می‌شود.
 
علت اصلی ایجاد میگرن تنگ شدن گذاری عروق مغزی است که با باز شدن جبرانی بیش از حد عروق دنبال می شود.
در مرحله انقباض عروق مشکلات بینایی، بی حسی، ضعف و کرحتی در اندام، وجود صدا در گوش، سرد شدن دست و پا و گرم شدن پیشانی بروز می‌کند. این مرحله کمتر از یک ساعت طول می کشد.
در مرحله گشاد شدن عروق، دردهای ضربان دارکنار سر، تهوع، کاهش اشتها، حساسیت به نور و صدا ایجاد می‌شود. این مرحله حدود ۲ ساعت تا حد اکثر ۳ روز طول می کشد. بنابراین بهتر است تا قبل از شروع میگرن از دارو های خود استفاده کنید و با پرهیزهای لازم شدت آن را کاهش دهید.

عوامل مستعد ساز میگرن  :

×تغییرات هورمونی روی میگرن موثر است و عواملی مثل قاعدگی، بارداری و قرص های هورمونی جلوگیری از بارداری معمولاً با عث بدتر شدن میگرن می‌شود.
× دارو ها: از جمله داروهای ضد فشار خون، بلاک کننده‌های گیرنده H2، گشاد کننده های عروقی
× تغییر در الگوی خواب: بی خوابی های شبانه، کار کردن بیش از حد و دیر خوابیدن در شب می‌تواند باعث بروز حملات شود.
× خوردن غذای ناکافی: نخوردن یک وعده غذا یا کم غدا خوردن یا خوردن غذای شیرین می‌تواند منجر به حملات میگرن شود .
× عوامل غذایی: بعضی غذا های خاص باعث شروع حمله میگرن می‌شوند از جمله:انواع کنسرو و غذاهای یخی حاوی گلوتامات
ترکیبات حاوی آمین که آغازگر انقباض عروق مغزی هستند: مشروبات الکلی، پنیر مانده، میوه و سبزیهای کال و فاسد، خوراک کلم، سوسیس های تخمیری، گوشت مانده، کاکائو، شکلات ، مرکباتی مثل لیمو، پرتقال، گریپ فروت، نارنگی

راههای پیشگیری از بروز حملات میگرن  :

در افراد میگرنی شناسایی عواملی که باعث شروع یا تشدید حمله میگرن می‌شود و پرهیز از این عوامل می‌تواند باعث بهبود فرد مبتلا شود.

 اگر شبها شام زود می‌خورید و وقتی صبحها از خواب بلند می‌شوید دچار حملات میگرن می‌شوید احتمالاً به علت گرسنگی است بنابراین سعی کنید شبها قبل از خواب غذای مختصری بخورید تا صبح با گرسنگی از خواب بلند نشوید.

اگر حملات میگرن شما به طور منظم در ساعات نزدیک ظهر یا عصر رخ می‌دهند احتمالاً به علت گرسنگی است. بنابراین سعی کنید با خوردن وعده های کوچک غذایی در بین وعده‌های اصلی از گرسنه شدنتان جلوگیری کنید.

خوردن غذاهای مفید می‌تواند از حملات میگرن پیشگیری کند از جمله:

غذاهای کم چرب و غنی از پروتئین: مرغ، خروس، بوقلمون
غذا های پروتئین دار نظیر تخم مرغ، گوشت گاو، حبوبات باید در هر وعده غذایی گنجانیده شود. کمبود میزان قند خون از جمله عوامل میگرن است. مصرف غذاهای پروتئینی از نوسان میزان قند خون پیشگیری می‌کند.

مصرف میان وعده های حاوی پروتئین نیز برای پیشگیری از نوسان میزان قند خون مفید است. سیب، گیلاس، زرد آلو، انگور میوه هایی هستند که مصرف آنها موجب تنظیم قند خون می‌شوند. این میوه ها میان وعده های غذایی بسیار خوبی برای حفظ و کنترل قند خون هستند.

حلیم جو، نان چاودار و حبوباتی نظیر لوبیا، عدس، نخود همگی دارای فیبرهای محلول بوده و به تثبیت قند خون کمک می کنند.

 

استرس(خوره ی مغز!)

مشغله زندگی و کار، فشارهای جسمی و روحی در محیط اطراف، آلودگی ها و تنشها و بسیاری عوامل دیگر باعث میشوند سطح استرس در یک فرد، بیش از حد معمول باشد ولی میتوان با استفاده از چند روش و تکنیک مناسب و انتخاب شیوه مناسب زندگی،‌ میزان استرس وارد شده را کنترل کرد و کاهش داد.

1– تفکر و تمرکز یا مدیتیشن ( Meditation ):

اگر فکر میکنید که مدیتیشن یعنی اینکه بدن خودتون رو درحالت خاصی قرار بدید ، خودتون رو بپیچونید و برای ساعتها در اون حالت باقی بمونید ، باید بگم در مورد نحوه فکر کردنتون باید تجدید نظر کنید!

این رفتار شامل پیاده روی ، قدم زدن ، شنا کردن ، نقاشی کشیدن ، اسب سواری و غیره است که به شما کمک میکند در لحظه ، خونسردی خود را حفظ کرده و آرام شوید .

متخصصین عقیده دارند در زمانی که با استرس مواجه میشوید میتوانید برای مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه به رفتارهای تکرار شونده بپردازید . اینکار سطح استرس شما را به طور چشمگیری کاهش خواهد داد .

2– خود را در حالت آرامش تصور کنید:

آیا شما ذهنی پر مشغله دارید و زیاد به مسائل فکر میکنید ؟ سعی کنید یک تصویر آرام و رویایی برای خود ایجاد کنید . برای شروع میتوانید در ذهن خود هر چیزی را که شما را آرام میکند تصور کنید ، به عنوان مثال تصور یک تعطیلات در جایی که آرزوی آن را دارید ، در یک جزیره ، یک خانه ویلایی و یا هرچیزی که شما را آرام میکند و ذهن شما را برای مدتی از مساله تنش زا دور میکند . هرچه تصویر ذهنی ساخته شده توسط شما واقعی تر و قویتر باشد ، شما بیشتر از حالت استرس زا دور میشوید .

3– تنفس عمیق:

مایکل لی ، موسس یوگا درمانی فوئنیکس در بریستول و نویسنده ” استرس را به خوشی تبدیل کن ” چنین نظری دارد :

احساس استرس باعث افزایش فشارها و سخت شدن شرایط میشود ، در حالت استرس شما نفسهای سریع و کم عمقی دارید درحالی که حین آرامش بیشتر نفسهای عمیق میکشید .بنابراین برای تغییر حالت و رهایی از استرس ،‌ میتوانید از تنفس عمیق کمک بگیرید . دکتر ژوان بوریسنکو ( Ph.D ) مدیر برنامه های کلینیک روح و جسم دانشگاه هاروارد چنین روشی را پیشنهاد میدهد :

چشمان خود را ببندید ، تاجای ممکن که میتوانید هوا را به ریه خود وارد کنید و سپس به آرامی نفس خود را بیرون بدهید . به نفس کشیدن خود دقت کنید و بر روی آن تمرکز کنید و سعی کنید در وجود خود آن را تصویر سازی کنید . برای ۱۰ بار این عمل را انجام دهید و هربار بیشتر از دفعه قبل احساس آرامش خواهید کرد .

4– به اطراف خود توجه کنید:

آگاهی و توجه دیدگاهی نو به زندگی روزانه با تکیه بر شعار « همین جا ، همین الان » دارد که زندگی را غنی تر و معنی دار تر میسازد . این دیدگاه مانند دیدگاه کودکان به زندگی است یعنی زندگی کردن بدون اینکه در مورد اتفاقات و رخدادهای اطراف قضاوت کنیم . آگاهی و توجه یعنی در آن واحد تنها بر روی یک چیز تمرکز داشته باشیم و از فکر کردن همزمان به چند چیز پرهیز کنیم . اینکار باعث کاهش استرس و عصبانیت در افراد خواهد شد .

اینکار را تمرین کنید و به محیط اطراف توجه کنید ، اگر بیرون از منزل هستید از شکل و رنگ گلها ، برگ درختان ، صدای پرندگان و یا از هرچیز طبیعی موجود لذت ببرید . اگر در محیط دیگری قرار دارید به شکل یک لباس توجه کنید ، به جواهرات و اینکه چطور ساخته شده اند ، به ظاهر و دکور منزل و جزئیات و شکل بندی آنها را مورد توجه قرار دهید . مادامی که ذهن خود را بر روی چیزی که در حال حاضر اطراف شما است متمرکز کنید از استرس دور خواهید شد .

5– چای بنوشید:

اگر شما قهوه یا نوشابه های گازدار زیاد مصرف میکنید ، بهتر است بجای آنها از چای استفاده کنید . دکتر نیکولاس پریکن معتقد است قهوه باعث افزایش سطح هورمونهای استرس زا ، کورتیزول ، در بدن میشود  در حالی که چای و بخصوص چای سبز ، سلامتی و زیبایی را برای شما به ارمغان خواهد داشت .

به گزارش محققین دانشگاه لندن ، چای بابونه نیز یک چای سنتی برای کاهش استرس و آرام بخشی فکر است ، چای معمولی نیز در مقابل استرس شما را مقاومتر خواهد کرد .

تحقیقات ثابت کرده است سطح هورمونهای استرس زا در بدن ، کورتیزول ، در افرادی که به طور معمول از چای استفاده میکنند بسیار کمتر است . این گزارش نتیجه تحقیق بر روی افرادی است که ۶ هفته در شرایط استرس زا نگهداری شده بودند ، دسته ای از افراد که چای مصرف میکردند نسبت به آنان که از سایر نوشیدنی ها استفاده میکردند ، در مقابل استرس مقاومتر بودند .

6– عشق بورزید:

دبورا رزمن ( Ph.D ، روانشناس و نویسنده کتاب پشت سر گذاشتن استرس ) برای کاهش میزان استرس در فرد این روش رو پیشنهاد میکنه :

شما میتوانید در وجود خود با تحریک پاسخ های آرامبخش استرس را کنترل کنید ، برای مثال حیوان خانگی خود را نوازش کنید ، دوست و یا یکی از اعضای خانواده را در آغوش بگیرید ، زمانی را صرف بودن با همسر خود کنید و یا با یک دوست در مورد چیزهای خوب و خاطرات زیبای گذشته صحبت کنید .

چرا ؟ متخصصین میگویند روابط اجتماعی به مغز کمک میکند تا بهتر فکر کند ، به شما کمک میکند تا راه حل های جدید را در شرایطی که برای اولین بار است که در آن قرار گرفته اید بهتر و درست تر بیابید . همچنین مطالعات نشان میدهند که تماس های بدنی ، مثل نوازش کردن حیوان خانگی ، باعث کاهش فشار خون و کاهش هورمونهای استرس زا در بدن شما خواهد شد .

7– خود را ماساژ دهید:

گاهی اوقات شدت استرس به حدی است که باعث گرفتگی ماهیچه ها در فرد میشود . در این شرایط میتوانید از تکنیک ساده ماساژ خود که توسط Darrin Zeer ( نویسنده کتاب ماساژ عاشقان و یوگا ) پیشنهاد شده استفاده کنید 

8 – وقت استراحت بگیرید!:

شما قطعا در حین کار به استراحت نیاز دارید ، Jeff Brantley ( پزشک ، نویسنده کتاب 5 دقیقه خوب در عصر ) میگوید :

هنگامی که فشار کاری زیادی احساس میکنید ، مکان آرامی را پیدا کنید و بنشینید یا دراز بکشید و خود را برای دقایقی از شرایط استرس دور کنید . چند نفس عمیق بکشید و بر نفس کشیدن خود تمرکز کنید تا ضربان قلبتان آرام شود . ذهنتان را آزاد کنید و به خاطر داشته باشید : زمان همیشه با شماست ، استرس میتواند صبر کند!!

9 – به موسیقی گوش دهید:

متخصصان میگویند ، موسیقی باعث آرام شدن ضربان قلب و تسکین روح است . پس در شرایط سخت و نگران کننده میتوانید با گوش دادن به آهنگی که ریتم ملایمی دارد خود را آرام کنید . جالب است بدانید که نتایج تحقیق دانشمندان ثابت کرده است که گوش دادن به موسیقی آرام و کلاسیک به مدت 30 دقیقه اثر آرامبخشی معادل دریافت 10 میلیگیرم والیوم ( دیازپام ) دارد .

10 – تغییر نگرش دهید:

Rozmanمیگوید ، 30 ثانیه زمان کافی برای تغییر ریتم قلب از حالت استرس به حالت آرام و ریلکس است . برای این کار قلب و ذهن خود را معطوف افکار مثبت کنید . هرچیزی که به شما احساس خوبی دهد شامل این گزینه است ، نگاه کردن فرزندانتان یا نگاه محبت آمیز به همسر ، دیدن عکس حیوان خانگی ، فکر کردن به قطعه جواهری که دوست دارید آنرا بخرید ، تصور مکانی که دوست دارید در تعطیلات آنجا سفر کنید و هرچیز دیگری که خودتان فکر میکنید ، لبخند بزنید و اجازه دهید ماهیچه های شما آزاد شوند.

امیدوارم با انجام دادن این نکات در شرایط سخت استرس زا ، در محیط کار ، امتحان ، زندگی و … بتونید بر این احساس غلبه کنید و با تمرکز بیشتر و آرامش کافی کارها رو پیش ببرید . کارهایی که در آرامش انجام میشوند نتایج بهتری دارند و روند زندگی رو به سمت موفقیت بیشتر تغییر میدهند .

با کودک لجبازم چه کنم

لجبازی به شکل ها و دلایل مختلف در کودکان بروز می کند ، معمولا این واژه را درباره کودکان زیر ۳ سال با احتیاط به کار می برند چون در بیشتر این کودکان ، این نوع واکنش رفتاری، هدف دار نیست و کودک به علت مشکلات جسمی و یا تعارضات درونی، مشکلات خود را به صورت گریه ، نق زدن ، پرخاشگری ، بی خوابی، امتناع از خوردن غذا و بی اختیاری ادرار و مدفوع نشان می دهد .

مشکل اصلی را بیابید:

در این گونه موارد باید به دنبال پی بردن به علت مشکل و رفع آن بود.
واکنش هایی نظیر تنبیه کودک و یا بی توجهی به او می تواند زمینه ساز ایجاد تصویری نامطلوب از والدین در ناخودآگاه کودک باشد که بعدها به شکل خشم هدف دار خود را نشان می دهد.

با کودک مدارا کنید:

با اینگونه کودکان باید مدارا کرد و ابتدا زمینه های بروز لجبازی را شناسایی کرد، سپس کودک را از آن دور کرد ، به عنوان مثال کودکی را که در بازار از والدین می خواهد هرچیزی را برایش بخرند، نباید به بازار بُرد و همیشه درباره برآوردن خواسته هایش یک چیز دیگر را باید جایگزین کرد مثل ابزار پلاستیکی به جای واقعی و دور نگاه داشتن وسایل خطرناک از دسترس کودک . اما کودکان پس از پایان سه سالگی و آغاز چهار سالگی وارد حیطه اجتماعی می شوند و رفتارهای مختلف را از یکدیگر می آموزند و با الگوبرداری منفی سعی می کنند در رابطه با والدین خود آن را اجرا کنند و این امر تا حدود زیادی آگاهانه و هدفمند است و کودک با آزمون و خطاهایی که می کند سعی در به زانو درآوردن والدین و تسلیم آن ها در برابر خواسته هایش دارد و با این کار به سیطره قدرت خود و خود محوری اش ادامه می دهد و برای این کار ، بهانه هایی نیز برای خود دارد مانند وجود رقیبی به عنوان برادر و یا خواهر کوچک تر و یا به علت رفتن به مهد کودک و یا مواردی از این قبیل ، این گروه از کودکان ، اعتماد به نفس پایینی دارند و نسبت به دیگر کودکان تعارضات درونی بیشتری دارند و سطوح ترس و اضطرابشان بالاتر از همسالانشان است.

به کودک میدان دهید:

برای درمان لجبازی کودکان در ابتدا باید روی استقلال آن ها به شکل عملی و فکری کار شود، والدین باید به کودک میدان دهند تا خودش کارهای شخصی اش را انجام دهد و در برخی زمینه ها نظر او را جویا شوند ، فعالیت هایی از این قبیل با عث خودباوری بیشتر کودک و جلب توجه به صورت مثبت می شود و انرژی بالقوه کودک را به سمت مثبت هدایت می کند .

اعمال روش خاموشی:

از طرف دیگر باید روش «خاموشی» را اعمال کرد ، به این مفهوم که والدین در مقابل رفتارهای منفی کودک هیچ واکنش کلامی ، دیداری و شنیداری انجام نمی دهند و گویی چیزی را ندیده اند ، کودک پس از چند بار تکرار رفتار منفی، به علت دریافت نکردن پاسخ، پی می برد که کارش بیهوده است.

روش تقویت رفتار ناهمساز:

وقتی شدت رفتارهای کودک نسبت به قبل کاهش یافت والدین باید روش «تقویت رفتار نا همساز» را اجرا کنند، یعنی رفتار مقابل رفتار منفی کودک را به محض سر زدن از کودک ، تقویت کنند ، مثلا کودکی که گریه می کند به محض آن که ساکت شد ، توسط والدین مورد توجه و تشویق قرار گیرد .

رژیم غذایی مناسب:

شاخص های دیگری که باید در نظر داشت ، استفاده از رژیم غذایی صحیح است، مصرف بیش از اندازه سردی ها ، تنقلات، کاکائو، نمک و سرکه باعث تحریکات عصبی کودک و تماشای تلویزیون و بازی های رایانه ای بیش از یک ساعت در روز باعث تشکیل امواج مخرب در مغز کودک و عصبانیت او می شود ، کم خوابیدن کودک نیز باعث افزایش لجبازی می شود ، خواب شب مهم تر از خواب روز است چون در خواب روزانه عواملی نظیر نور و صدا باعث بر هم خوردن ریتم خواب می شود و کودک با وجود خواب زیاد ، پس از بیداری آرامش ندارد .

مراجعه به مشاور:

درباره لجبازی های شدید کودکان که گاه به صورت گریه های طولانی و کبودی لب ها و واکنش های غیر عادی خود را نشان می دهد ، بررسی امواج مغز کودک و مراجعه به روان پزشک و روان شناس کودک ضرورت دارد .

دیر آمدن مرد به خانه و رفتار صحیح زن!

یکی از عمده ترین اختلاف های زوجین، دیر آمدن مرد به خانه است.

طبیعی است هیچ مردی حق ندارد بدون دلیل موجه دیر به خانه برود.
اما خانم ها هم نباید در صورت دیر آمدن مرد به منزل، جنجال به پا کنند.
خانم ابتدا باید علت واقعی را پیدا کند تا از روی حدسیات و افکار منفی خود واکنشی نشان ندهد که رابطه را پر از خشونت و مشاجره کند.
زن باید علت دیر آمدن را سؤال کند وگرنه مرد فکر می کند این موضوع برای زن بی اهمیت است،
اما در عین حال زن باید سؤال خود را با لحنی آرام مطرح کند، آن هم پس از این که
شوهر شام خورد و کمی استراحت کرد.
زن باید او را متوجه کند که به خاطر نگران بودن چنین پرسشی کرده است.
با این برخورد، شوهر مجبور می شود با حوصله و به نرمی دلیل دیر آمدنش را توضیح دهد.
اما اگر زن لحن تند و غیر دوستانه ای داشته باشد مرد احساس می کند مورد بازخواست قرار گرفته، ازطرفی هم خسته و گرسنه است بنابراین ممکن است حتی با لحن زننده ای مثلاً بگوید «به تو مربوط نیست»، یا سکوت کند.
مردی می گفت «شغلم طوری است که اکثراً نمی توانم سر ساعت به منزل برسم، هر چند همسرم از این وضعیت با خبر است اما تا می رسم غُرولند می کند.
من هم دیگر به این رفتارش عادت کرده ام و دیگر تلاشی برای سر وقت رسیدن نمی کنم.
از این که فکر می کنم او به من ظنین است عصبانیتم دو برابر می شود.» البته بهتر است مرد در این صورت تلفنی به خانم خبر دهد، اما به او حق بدهید که شاید گاهی تلفن دم دست او نباشد.
برخی از مردها هم می گویند اگر هر بار به خانه تلفن کنیم همسرمان عادت می کند، آن وقت اگریک بار نتوانیم زنگ بزنیم بیشتر نگران می شود.
اما از اینها گذشته، کمی هم باید مسئله را از دید خانم ها بررسی کنیم.
بیشتر زنان مایلند ساعت دقیق آمدن همسرشان را بدانند.
اما منظور آنها بازخواست یا کنجکاوی نیست بلکه می خواهند غذا را طوری آماده کنند که به محض ورود همسرشان،غذا را بکشند.
حالا شما خود را به جای همسری بگذارید که نمی داند کِی پلو را دم کند تا نسوزد، کِی خورش را بار بگذارد که به موقع حاضر شود، به بچه ها غذا بدهد یا نه و خلاصه دهها مورد دیگرکه به سلیقه شخصی زنان مربوط می شود.
اگر شوهر دیر کند تمام نقشه های همسرش را به هم می ریزد.
در حالی که وقت شناسی حداقل احترامی است که مردان می توانند به زحمت های روزانه همسرشان بگذارند.
از یاد نبریم نهایت آرزوی هر زن، فراهم کردن شرایط آسایش و راحتی برای شوهرش است.
باید قبول کرد که وقتی او یکی دو ساعت را در نگرانی و اضطراب به سر برده باشد، نمی تواند خوش آمدگوی خوبی به هنگام ورود شوهرش باشد.
در اینجا باید به زنان خوب و دوستدار شوهر توصیه ای کنیم.شما که دوست ندارید به تنهایی غذا بخورید و حتماً باید شوهرتان در کنارتان باشد لازم است به نکته ای
ظریف توجه کنید.
اگر مایلید او هرچه زودتر وضع مالی اش را بهبود بخشد و خواسته هایتان را برآورده سازد، باید خود را برای این گونه دیر آمدن ها آماده کنید.
زیرا همیشه چنین فرصت کاری خوبی برای همسرتان مهیا نیست.
در چنین مواقعی باید برای خود سرگرمی سالمی پیدا کنید تا هم شوهرتان آسوده خاطر به کارهایش برسد و هم شما هنری بیاموزید، یا تخصصی پیدا کنید.
زنان موقعیت شناس، شغل شوهر را دست کم نمی گیرند، زیرا موفقیت مرد، بازده اقتصادی خوبی خواهد داشت و رفاه خانواده بیشتر می شود.
در ثانی رضایت خاطری که از این بابت به مرد دست می دهد تأثیر مطلوبی بر روابط زناشویی می گذارد.
مردی که از کارش راضی است به نسبت مردان دیگر در خانه خوش اخلاق تر است و در برابر ناملایمات صبوری بیشتری نشان می دهد.
البته زنان در صورتی باید چنین فرصتی به شوهر خود بدهند که مدت آن قابل قبول باشد وگرنه شوهر باید در برنامه کاری خود تجدید نظر کند، زیرا زندگی فقط کار و مادیات نیست.

کابوس های شبانه

یک روانپزشک گفت: استرس‌های محل کار، مرگ عزیزان، بیماری، دیدن فیلم و خواندن کتاب ترسناک پیش از خواب و وجود برخی بیماری‌ها از دلایل کابوس شبانه است.

نقش حوادث واقعی آسیب‌زا در کابوس‌های شبانه:

کابوس شبانه ممکن است به دلیل یک حادثه واقعی آسیب‌زا برای فرد باشد که می‌تواند همان موقع یا با تاخیر به سراغ فرد بیاید یا بر اثر حادثه و اتفاقی نزدیک به مرگ و یا حادثه‌ای که در آن تمامیت وجود فرد درگیر شود مانند تجاوز اتفاق بیافتد که پس از آن کابوس به سراغ فرد بیاید.

تمایلات خلاقانه و هنری فرد مانعی برای کابوس شبانه:

با اشاره به مستعد بودن ژنتیکی برخی افراد در کابوس‌های شبانه درباره سایر دلایل این موضوع میتوان گفت مشکلات روانی مانند افراد دارای اختلال شخصیتی، برخی داروها مانند فشار خون یا برخی داروهای پارکینسون، سوء مصرف مواد، الکل، سیگار و قطره، قطع داروهای ضد افسردگی دلایل دیگری هستند که بر کابوس شبانه تاثیرگذار است، البته معمولا کسانی که فکر باز و تمایلات خلاقانه و هنری دارند کمتر دچار کابوس شبانه می‌شوند.

10 تا 15 درصد کودکان تا 6 سال کابوس شبانه دارند!

با اشاره به این‌که کابوس شبانه معمولا در کودکان شایع‌تر از بزرگسالان است، میتوان گفت: در سن 3 تا 6 سال 10 تا 15 درصد کودکان کابوس شبانه دارند اما در بزرگسالان معمولا کمتر از یک درصد دچار کابوس شبانه می‌شوند که معمولا کابوس‌ها دم صبح بیشتر از اوایل شب هستند.

وجود تکنیک‌های رفتاری برای درمان کابوس شبانه:

اگر کابوس شبانه در فرد همراه با اختلال شدید و افسردگی باشد نیازمند درمان دارویی است اما حتی اگر همراه با اختلال نباشد درمان غیردارویی نیز وجود دارد که شامل تکنیک‌های رفتاری است و موضوعاتی مانند بهداشت خواب، رویا درمانی، شناخت درمانی را شامل می‌شود.
تصویرسازی به این شکل است که در حالت بیداری فرد کابوس خود را متصور می‌شود و برای آن پایان خوشایند در نظر می‌گیرد یا حتی آن را می‌نویسد و یا درباره آن صحبت می‌کند که با تمرین برای افراد با کابوس تکراری موثر است.

ریلکسیشن پیش از خواب مانعی برای کابوس شبانه:

این افراد(دچار اختلال کابوس) آموزش می‌بینند تا افکار اضطراب‌زا را در طول روز بشناسند همچنین به این افراد آموزش ریلکسیشن داده می‌شود تا 20 دقیقه پیش از خواب انجام دهند و سپس به رختخواب بروند.

ساعت مناسب خواب برای جلوگیری از کابوس شبانه ساعت فیزیولوژی بدن برای تازه شدن مغز از ساعت 10- 12 شب تا شش صبح است.

درباره تکرار کابوس و ادامه خواب پس از بیداری و سپس خواب مجدد میتوان گفت: ممکن است به این دلیل باشد که فرد کاملا بیدار نشده و ادامه کابوس را پس از خواب مجدد می‌بیند اما معمولا این‌گونه است که ناخودآگاه فرد درگیر موضوعات است که پس از خواب، مجددا آن کابوس را می‌بیند.

روانشناسان درباره بهداشت خواب برای جلوگیری از کابوس‌های شبانه بیان میکنند: در بهداشت خواب باید محل خوابیدن ثابت، آرام، بدون به هم ریختگی، دارای دمای مناسب، بدون نور و صدای زیاد باشد؛ در زمان خواب فرد در رختخواب کار دیگری جز خوابیدن انجام ندهد.

پرهیز از استفاده از ابزار تکنولوژی پیش از خواب:

در رختخواب کتاب خواندن، استفاده از تلفن همراه و تلویزیون کنار گذاشته شود به این دلیل که رختخواب فقط برای خوابیدن است و اگر تا نیم ساعت فرد نتوانست به خواب برود بهتر است که از رختخواب بلند شود و با انجام کار پس از خسته شدن مجددا به رختخواب بازگردد.ساعت خواب باید منظم باشد به شکلی که فرد یک ساعت مشخص خوابیده و بلند شود حتی اگر شب نیز دیر به خواب می‌رود فردا بر سر ساعت منظم قبلی بیدار شود همچنین پیش از خواب فرد تلاش کند افکار اضطراب زا را از خود دور کند که در این باره خوردن یک لیوان شیر، دوش گرفتن پرهیز از خوردن چای و قهوه، غذای چرب و سنگین در ریلکسیشن و خواب بدون کابوس موثر است.خواب طولانی پس از صبح احتمال کابوس شبانه را افزایش می‌دهد، به دلیل وقفه‌های تنفسی ممکن است که اکسیژن رسانی خوبی در بدن اتفاق نیافتد و فرد دچار کسالت و خواب آلودگی شود.

سادیسم(علاقه به آزار رساندن!)

در این پست میخوام با اختلال سادیسم آشناتون کنم

واژه ای که معمولا به گوشتون خورده اما اطلاعی راجع بهش ندارین

سادیسم عبارت است از علاقه به آزار رساندن دیگران به صورت جسمی، روانی و جنسی، طوری که این آزار رساندن موجب لذت و آرامش فرد آزاررسان شود.

چرا نام سادیسم برای آن انتخاب شده است؟

در اواخر قرن ۱۸ در فرانسه نویسنده ‌ای به نام مارکی دوساد در نوشته‌ های خود ویژگی شخصیت این ‌گونه افراد را بیان کرده بود. اصطلاح “سادیسم” را از نام “دوساد” گرفته ‌اند.

ویژگی ‌های شخصیتی فرد سادیسمی:

این افراد از تحقیر و تمسخر و آزار روحی یا جسمی و جنسی افراد به خصوص در حضور دیگران لذت زیادی می‌ برند و گاهی رفتارهای پرخاشگرانه یا جنایتکارانه از خود بروز می ‌دهند.

مثال‌هایی درباره ی افراد سادیسمی:

در روابط روزمره در اجتماع به خصوص اداره‌ ها، میهمانی‌ ها و حتی مجامع علمی به افرادی برخورد می ‌کنیم که از تحقیر، تمسخر و کنایه زدن دیگران لذت می ‌برند ، مثلا شوهری که در حضور میهمانان همسر خود را شماتت و تحقیر می ‌کند، یا پدری که فرزندش را در جمع سرزنش می کند، یا رئیسی که از آزار روحی کارمندان زیردست خود لذت می‌ برد و یا معلمی که عادت به ناچیز شمردن و تحقیر شدید دانش‌آموزان خود دارد.

عوارض اختلال سادیسم:

همانند سایر اختلالات روان‌ پزشکی، به مرور موجب کاهش عملکرد شغلی و اجتماعی فرد می ‌شود.

نزدیکان و یا همکاران وی، از او کناره ‌گیری می‌ کنند و در مواردی که آزارهای جنسی یا جسمی شدید باشد، مشکلات قانونی نیز پیدا خواهند کرد.

افسردگی

غم نوعی احساس طبیعی است که در واکنش به شرایط ناخوشایند و وقایع ناراحت کننده پدید می‌آید.

این حالت معمولا با اضطراب، کاهش انرژی بدن، کسالت عمومی و خواب کم همراه است.

 

علائم افسردگی:

1- خلق افسرده مانند: احساس غمگینی، درماندگی، احساس پوچی و همچنین گریه کردن بی‌مورد

2- کاهش قابل ملاحظه علاقه نسبت به تمام فعالیت ها یا فقدان احساس لذت

3- کاهش یا افزایش اشتها

4- بی‌خوابی یا پرخوابی که بی‌خوابی شایع تر است

5- کندی روانی حرکتی

6- کاهش یا افزایش میل جنسی که کاهش آن شایع تر است

7- خستگی یا فقدان انرژی

8- احساس بی‌ارزشی یا گناه بیجا

9- کاهش تمرکز و به دنبال آن کاهش قدرت تفکر و تصمیم گیری

10- افکار خودکشی تکرار شونده

اگر فردی پنج مورد یا بیشتر از علائم ذکر شده در بالا را به مدت دو هفته داشته باشد، بیمار افسرده است و باید به روانپزشک مراجعه کند. البته باید حداقل یکی از دو علامت، خلق افسرده و از دست دادن لذت را نیز داشته باشد.

شخص نباید علایم ناشی از تاثیر داروی تجویزی یا مورد سوء مصرف و یا نوعی بیماری جسمی مثل کم‌کاری تیروئید را داشته باشد.

علائم جسمانی:

بعضی مواقع، افراد افسرده با شکایت های جسمانی و درد مراجعه می‌کنند.

این علائم شامل: مشکلات شکمی، سوء‌هاضمه، نفخ، کاهش اشتها، تپش قلب، احساس ناراحتی در قفسه سینه، سردرد، درد گردن، درد پشت و شانه‌ها می‌باشد.

علل افسردگی:

عوامل ژنتیکی

1- نوع شخصیت فرد

2- عوامل محیطی

3- بیماری های جسمانی و معلولیت جسمانی

4- وقایع پراسترس زندگی

درمان افسردگی:

روان درمانی:

افسردگی اگر خفیف باشد، می‌توان با استفاده از روش های روان درمانی، حمایت های اجتماعی و حل مسئله ، آن را درمان کرد.

برای درمان روان شناختی نباید با گذشته بیمار مبارزه کرد و یا بیش از حد به گذشته پرداخت، زیرا خلق او را بیشتر سرکوب می‌کند.

در مورد داغ‌دیدگی، بیمار را باید تشویق کرد که در مورد احساسات خود با دیگران صحبت کند و مشکلات خود را با دیگران در میان بگذارد.

بیمار افسرده را باید تشویق کرد که از گوشه گیری پرهیز کرده و فعالیت های اجتماعی مناسبی داشته باشد. ولی نباید او را به فعالیتهایی وادار کرد که به علت تمرکز ضعیف یا کندی، احتمال شکست در آنها وجود دارد.

تشویق کردن بیمار برای انجام کارهای بدنی از جمله ورزش و استحمام روزانه و مرتب کردن ظاهر و پوشیدن لباس های مرتب و ... برای درمان مفید است.

 

درمان دارویی:

روانپزشک برای فرد بیمار، داروی مناسب را تجویز می کند. اثر داروهای ضد افسردگی پس از حداقل دو هفته مصرف، دیده می شود.

درمان با الکتروشوک:

اثر درمانی این روش نسبت به درمان دارویی سریع تر دیده می شود و بیشتر در افسردگی های شدید موثر است. در این روش بعد از بیهوش کردن بیمار، به وی شوک الکتریکی داده می‌شود.

بیمارانی که کاهش وزن شدید، بیدار شدن در صبح زود، کندی حرکتی و هذیان دارند، اثر این روش در آنها بهتر خواهد بود.