«دیس لکسی» یا «نارساخوانی» عبارت از اختلال در خواندن و نیز قابل فهم نبودن مطالب خوانده شده است. از آنجایی که تا به حال نتوانسته‌اند این اختلال را به ضایعه چشمی ربط دهند، دیس لکسی اصطلاح مبهمی است که با معانی مختلف در مورد اختلالات و آسیب‌های سیستم عصبی مرکزی، دژنرسانس و در موارد نداشتن توانایی در یادگیری خواندن و نوشتن روش‌های معمولی آموزشی به کار برده شده است.

دیگر سمبل‌های زبانی مانند نت خوانی موسیقی و ریاضیات نیز ممکن است دچار آسیب شده باشد.

دیس‌لکسی به طور جامع به معنی اختلال در کلمه خوانی، نارساخوانی یا خواندن پریشی بکار می‌رود.
امروزه دیس‌لکسی به عنوان مهمترین ناتوانی در مجموعه یادگیری قرار گرفته است. خوانش پریشی یک سندرم آموزشی است فقط با شروع خواندن و نوشتن کودک شروع می‌شود.

به طور کلی همه این کلمات دیس‌لکسی و خوانش وپریشی و نارساخوانی مربوط به اختلال در خواندن است.‏
آموزش این گونه کودکان یکی از مشکلات عمده آموزش و پرورش است.

در بیشتر موارد شروع اختلال یادگیری در فاصله زمانی پیش از دبستان تا کلاس دوم مشخص می‌شود.
شروع در اوایل ورود به مدرسه معمولاً به شکل نمره‌های پایین، یادگیری ضعیف معلوم می‌شود.
‏
بنیادی‌ترین عامل در درمان، معلم است که با فراگیر در ارتباط متقابل است که معلم باید تکالیفی که با استفاده از مواد یا روش‌های خواندن مورد نظر انجام شود تجزیه و تحلیل کند.
 تمرین درس موسیقی مکانیزم‌های نورونی را حتی در یادگیری زبان تقویت می‌کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که شنیدن و به خصوص یادگیری موسیقی می‌تواند برخی از عملکردهای مغزی را اصلاح کند و کارایی مغز در زمینه‌های دیگر مفهومی را بهبود بخشد.


فدراسیون جهانی نورولوژی نارساخوانی
دانشگاه شمال غربی در «ایلینویز»
مجله «آکادمی ملی علوم آمریکا» (‏PNAS‏)

دکتر محمدرضا خدابخش