با شروع فصل پاییز و زمستان، برخی از افراد علائم افسردگی را از خود نشان می‌دهند . البته اینکه افراد در زمان‌های مختلف حالات روانی متفاوتی داشته باشند، امری کاملا طبیعی است . مثلا بی‌حوصله بودن در زمستان را بسیاری افراد تجربه می‌کنند،اما وقتی این حالات از حدی فراتر می‌رود،می‌توان آن‌را به عنوان یک اختلال بررسی کرد . "اختلال خلقی فصلی" (disorder affective seasonal ) که به افسردگی فصلی نیز مشهور است، اختلالی است که در اثر کاهش نور آفتاب به هنگام نزدیک شدن فصل پاییز و زمستان و کوتاه شدن طول روز بروز می کند.

کوتاه شدن روز و کاهش اشعه خورشید و به دنبال آن کاهش تولید ملاتونین در ایجاد این نوع افسردگی نقش دارد و زمینه بروز افسردگی فصلی را خصوصاً در افرادی که آسیب پذیری بیولوژیک بیشتری دارند، ایجاد می کند.

احساس غم و ناراحتی عمیق با منشا نامعلوم،تصور پوچ و بی‌ارزشی،ناتوانی در تصمیم‌گیری درست،بی‌انرژی بودن برای هرکاری،سرزنش دائمی خود به خاطر مسائل واقعی یا موهوم ،احساس کسالت شدید،اضطراب بی‌دلیل و عدم تمرکز از علائم این اختلال است .

اقدامات زیر می‌تواند در جلوگیری از وقوع این مسئله موثر باشد:
1-انجام ورزش و فعالیت بدنی منظم؛ در زمستان به دلیل کاهش فعالیت بدنی روزمره این موضوع ضرورت بیشتری پیدا می‌کند . پیاده روی در هنگام صبح بسیار مفید است .
2- قرارگرفتن در معرض نور مستقیم خورشید به میزان حداقل یک ساعت در روز .
3-باز کردن پرده‌ها و قرار گرفتن در مکان‌های پرنورتر منزل یا محل کار .
4- چندسفر کوتاه به مناطق گرم‌تر و آفتاب‌گیرتر .
5-رژیم غذایی مناسب که در آن ویتامین‌ها و مواد معدنی به مقدار کافی تامین شده باشد .
6-مواقعی که هوا ابری است ،سعی کنید از خانه خارج شوید و در مکان‌های شلوغ و پرجنب‌وجوش حضور یابید .

در صورت تداوم و تشدید علائم، فنوتراپی(نوردرمانی) ، دارو درمانی و روان درمانی برای کنترل و درمان این اختلال اثربخش است.